4 Eylül 2007 Salı

ŞU ANDA OKUDUĞUM KİTAPTAN

"Anılarda çocuklar gibidir.Masum,mahsun,mazlum..nazlı,ince,sevdalı...
Rahatsız etmemek gerektir anıları."Uykudaki çocuk öpülmez"der halkımız.Korkar,ağlar,acılanır.Anılar da öyledir.Uyanması için olgunlaşmasını beklemek gerekir.Kırık dökük kalırlar,dile gelmezler sonra.Anılar da çocuk gibidir.Bir anlık zevke,bir anlık çıkara alet edilmemelidir.
Bazı duygular anılar içinde büyür,gürbüzleşir.Uyanırlar.Gürbüz bir uyanış olur uyanışları.Acıların kuvvete dönüşmesi de budur.
Anılar çocuklar gibidir.Anılara gebe bir yüreğin,erken doğumlara neden olacak işlerden kaçınması gerekir.
Günler ekleniyor birbirine.Yıllar geçiyor.Yıllar nice insan yanımızı dişleye dişleye geçiyor.Yaralar da çocuk gibidir.Bakım ister,mikroptan korunması gerektir.
Anılar da çocuk gibidir,.Engel tanımaz,doğasal bir gücü vardır büyümelerinin.
Anılar da çocuk gibidir.Uyanınca,kendilerince değiştirirler çevrelerindeki düzeni
Anılar da çocuk gibidir.Bir yanı hiç büyümeyen izlerle kalır insanın içinde.Filiz filiz,körpecik.
Anılar da çocuklar gibidir.Sorular sormaya başladı mı,doğru olan söylenmelidir.Kandırılan kendimiz oluruz yoksa.
Anılar da çocuklar gibidir.Günü gelir,büyür,hesap sorarlar.
Anılar da çocuklar gibidir... Çocuklarsa bahar.

Nihat Behram

Hiç yorum yok: